KAZIRODZTWO

Duże potępienie budzą stosunki kazirodcze. Badania Siemaszaki wykazały, że potępia się 
je bardziej niż zabójstwo. Kontakty płciowe z członkiem rodziny są zabronione w 
zorganizowanych społeczeństwach i zapewne z tej racji budzą tak duże oburzenie. 

Choć często mówi się, iż ta patologia jest tematem tabu, to jednak wiele osób bezdyskusyjnie uważa, iż zakaz kazirodztwa jest oczywistą i naturalną cechą wrodzoną. Motywy eugeniczne – mające na celu zakaz kazirodztwa mają na uwadze próbę obrony poszczególnych społeczeństw przed degeneracją. 

Istotną rolę odgrywa fakt, że z przeprowadzonych w tym kierunku badań wynika, że aż 2/3 potomstwa narodzonego w związku kazirodczym borykało się z zaburzeniami takimi jak np. upośledzenia umysłowe. Choć statystyki sądowe wskazują na praktycznie niewielki stopień tego zjawiska to, kiedy odwołamy się do badań zaczerpniętych z dziedziny socjologii okazuje się, że problem jest naprawdę spory. Wynika z nich między innymi, że 10-12% dorosłych kobiet i 7-10% dorosłych mężczyzn ma za sobą doświadczenia kazirodcze. Najczęściej zarejestrowanym typem relacji kazirodczych jest diada ojciec-córka. Mimo to według badaczy owego zagadnienia zgodnie twierdzą, że zjawisko to najczęściej występuje pomiędzy rodzeństwem, a nie zostaje zdemaskowane. Kazirodztwo dokonywane jest najczęściej w następujących diadach: ojciec – córka 75%, brat- siostra 11%, matka syn 10%, dziadek – wnuczka 4%. Jednostkami najbardziej narażonymi na wykorzystanie są dziewczyny w przedziale wiekowym od 10 do 15.

Ojciec molestował swoje córki już od 4 roku życia. Kiedy były nastolatkami urodziły mu pierwsze dzieci. Sąsiedzi oczywiście nie zauważyli niczego niepokojącego...

Historia rodziny mieszkającej w Paterson w stanie New Jersey jest przerażajaca. Ojciec pięciu córek molestował je od czwartego roku życia. Tłumacząc całe zajście po tym jak sprawa wypłynęła na wierzch, powiedział, że chodziło mu o zachowanie „czystości krwi”. Zaczął uprawiać z nimi seks kiedy skończyły 14 lat. Z trzema ma dzieci - w sumie sześcioro.

Mężczyźnie wytoczono osobne procesy związane z każdą z córek. Narazie zakończył się jeden z nich. Sąd potwierdził jego winę i skazał go nakilkadziesiąt lat więzienia.

Co ciekawe (ale niezbyt zaskakujące) sąsiedzi rodziny niczego nie zauważyli. Nawet tego, że nastoletnie dziewczynki zachodziły po kolei w ciążę.  Jak w większości takich przypadków opowiadali – byli mili, spokojni, grzeczni, dzieci zawsze były ładnie ubrane.

Podobna sytuacja miała miejsce w rodzinie Fritzlów. Przypadek różnił się tym, że ojciec gwałcił swoją córkę trzymając ją jednocześnie na uwięzi. Kiedy przypadek wyszedł na jaw,  córka zaczęła opowiadać o swoich bolesnych przeżyciach

W rodzinie z Paterson koszmar dziewczynek ujrzał światło dzienne, kiedy żona zoboczeńca wyprowadziła się od niego w 2002 roku i zabrała dzieci ze sobą. Zastanawiające jest jedynie dlaczego kobieta nie zrobiła niczego wcześniej...

PEDOFILIA

Przemoc seksualna wobec dzieci zaczyna się już od pocałunków. Wcześniej sprawca testuje ofiarę, na przykład w jej obecności w łazience siusia do umywalki.  Jeśli dziecko zamiast pobiec do mamy, okazać wstręt czy niepokój, odwróci się  wstydliwie i udaje, że nie widzi co się dzieje, to może być potencjalną ofiarą.  Formy przemocy są bardzo różne - od penetrowania pochwy lub odbytnicy,  po dotykanie narządów płciowych,  zmuszanie dzieci do oglądania filmów  pornograficznych czy widoku ojca, który się onanizuje. Typ kontaktów pedofilnych bywa  zróżnicowany, począwszy od  obnażania się i masturbowania  w obecności nieletnich, dotykania ich  narządówpłciowych, a na pełnych  stosunkach seksualnych kończąc. U pedofilów niekiedy stwierdza się  zmiany organiczne w mózgu, które  prowadzą do tego typu zachowań,  ale w większości przypadków  o  rozwoju pedofilii decydują czynniki psychiczne i rozwojowe,   np. zaburzone relacje z rodzicami, doświadczenie przemocy seksualnej  w dzieciństwie, odczuwanie lęku wobec kobiet, kompleksy,   niepowodzenia w życiu seksualnym.

Trzeba odróżnić pedofilię od czynów pedofilnych Mniej więcej 30 proc. dorosłych dopuszczających się czynów pedofilnych preferuje  dzieci jako partnerów seksualnych i w takich przypadkach mamy do czynienia z pedofilią. Pedofile dziela sie na dwie grupy; dewianci 20%, parafilicy (perwersi, zboczency) 10%.

GWAŁT    

Zgwałcenie – zmuszenie drugiej osoby do obcowania płciowego, poddania się innej czynności seksualnej lub wykonania takiej czynności przez jedną lub wiele osób, posługujących się siłą fizyczną, przymusem, nadużyciem władzy, podstępem lub wykorzystujących niemożność wyrażenia świadomej zgody przez daną osobę. Sprawca zgwałcenia nazywany jest gwałcicielem.

Rodzaje gwałtu:
- Zgwałcenie w małżeństwie                              
- Zgwałcenie prostytutki
- Zgwałcenie na randce
- Zgwałcenie oralne
- Zgwałcenie więzienne

Chociaż przestępstwo zgwałcenia jest karane wyrokiem od 2 do 12 lat, średnia wyroków w Polsce to 3 lata za gwałt ze szczególnym okrucieństwem. „Wszelkie działania poszczególnych krajów idą w parze ze skutecznością ścigania i skazywania sprawców – wg badań dotyczących gwałtów, średnia długość wyroków za gwałt ze szczególnym okrucieństwem we Francji i USA wynosi 8,8 lat; w Wielkiej Brytanii – 7,1; w Polsce 3,3. Natomiast wyroki za gwałt w zawieszeniu wynosiły we Francji, USA 10%, Wielkiej Brytanii 4%, a w Polsce 33%! To wystarczająco jaskrawe przykłady, by zobaczyć, jak rząd Polski podchodzi do kwestii przemocy seksualnej”. Statystyki pokazują, że najczęstszym rodzajem gwałtu jest gwałt w małżeństwie lub w bliskiej relacji niemałżeńskiej.

Zaburzenia na tle seksualnym – stany patologiczne związane z seksualnością człowieka.

Społeczne postrzeganie normy i patologii w sferze seksualnej jest odmienne dla każdego obszaru kulturowego, zmienia się także z biegiem czasu. Prowadzone są prace nad stworzeniem jednolitego i adekwatnego dla wszystkich kultur opisu seksualnych problemów zdrowotnych.

Seksiatria – domena medycyny klinicznej i teoretycznej, zajmująca się zaburzeniami seksualności.Zainteresowania seksiatrii obejmują parafilie seksualne, dysfunkcje seksualne i zaburzenia relacji partnerskiej w kontekście zachowań normatywnych.

do tych patologii zaliczamy:
- gwałt
- prostytucja
- pedofilia
-dziecięca pornografia
- kazirodztwo

PROSTYTUCJA

PROSTYTUCJA- patologia o charakterze seksualnym
PROSTYTUCJA- oddanie własnego ciała do dyspozycji większej liczbie osób w celu osiągnięcia przez nie zadowolenia seksualnego i pobieranie za to wynagrodzenia materialnego[1]. Przy prostytucji ma więc miejsce świadczenie usług seksualnych (polegających zwykle na odbywaniu stosunków płciowych) za pieniądze lub inne korzyści.


WARTA PÓŁ MILIONA?
 Kurt Kaiser dostał bardzo drogą i bolesną nauczkę. Jubiler z Manhattanu wybrał się po pracy do baru. Przy sobie miał walizeczkę z diamentami wartymi pół miliona dolarów. Tam poznał młodą i ładną kobietę. Wypili parę drinków, później ona zaproponowała, że wygodniej będzie im gdzie indziej...Poszli do Cosmopolitan Hotel przy 95 W. Broadway. Mężczyzna dopiero wtedy zrozumiał, że ma do czynienia z prostytutką, ale zgodził się. Kaiser zapłacił za pokój swoją kartą i dał prostytutce jeszcze 500 dol. Kiedy zasnął ona ulotniła się z pokoju razem z jego diamentami. Kaiser twierdzi, że schował walizkę w szufladzie biurka w pokoju. Jest też przekonany, że kobieta dosypała mu do drinka narkotyk. Ale ona, choć pozornie tak sprytna popełniła podstawowy błąd. Podała mu prawdziwy numer telefonu. Po tym numerze policja była w stanie ją zidentyfikować. Okazało się, że to Erica Cooper (34 l.), znana też policji pod innym nazwiskiem i notowana za prostytucję. Jej ucieczka z hotelu została nagrana na kamerach bezpieczeństwa i policja z łatwością potwierdziła, że to ona. Teraz trwają poszukiwania złodziejki.

STUDENTKI DORABIAJĄ SIĘ JAKO PROSTYTUTKI.

  Co piąta sprzedaje się za pieniądze.
Te dane brzmią zatrważająco, ale niestety obnażają realia studiowania w wielkich miastach dziewczyn, które wyrwały się z biednych rodzin. Z badań socjologów wynika, że co piąta studentka dorabia jako prostytutka.
Najwięcej kobiet uprawiających seks za pieniądze jest na wydziałach humanistycznych, szczególnie na pedagogice i filologii. Studentki kończą z pracą prostytutki kiedy zdobywają dyplom studiów wyższych. Zanim to jednak nastąpi płacą czesne z pieniędzy jakie wyciagają od klientów.
Studentka może zarobić nawet 6 tys. złotych miesięcznie gdy ma stałego sponsora. W gorszej sytuacji są dziewczyny, który źródłem dochodu są szybkie numerki (100 - 150 zł) czy zabawy z klientem przez jedną noc (maksymalnie 1 tys. zł.). Studentki - prostytutki nie mogą jednak narzekać na brak zainteresowania. Mężczyzn urzekają nie tylko pięknym, zadbanym wyglądem, ale także niebanalną osobowością, wykształceniem czy znajomością języków obcych.

PRZESTĘPSTWA Z NIENAWIŚCI

Przestępstwa z nienawiści-  (z ang. Hate Crime) – specyficzny rodzaj czynów kryminalnych którego podłoże odnajdujemy w uprzedzeniach lub nienawiści. Przejawia się poprzez przemoc wobec jednostek:

- O odmiennej orientacji seksualnej
-  Niepełnosprawnych
-  O odmiennej narodowości
- O odmiennych wierzeniach religijnych

Do przestępstw z nienawiści należą przede wszystkim:

• akty wandalizmu
• morderstwa
• obelgi słowne i pisemne
• zastraszanie
• pobicia 

                             WANDALIZM

  

 

Słowo wandal oznacza człowieka niszczącego czyjąś własność bez wyraźnego celu. Słowo to pochodzi od starożytnego germańskiego plemienia Wandalów i po raz pierwszy użyte zostało w XVII- wiecznej Francji. Postępowanie wandalów jest często motywowane kulturowo lub politycznie: np. identyfikacyjna grafika ścienna, której formą jest graffiti może nieść różnego rodzaju treści, albo stanowić oznaczenie terytorium, do którego pewna grupa (np. gang młodzieżowy, albo szalikowcy) rości sobie prawa.
Wandalizm jako przestępstwo jest przedmiotem zainteresowania prawa karnego a jako masowe zachowanie patologiczne - kryminologii i psychologii społecznej. Definicja wandalizmu ma nieostry charakter: zniszczenie własności publicznej przez tłum pseudo-kibiców piłkarskich może być traktowane jest traktowane inaczej niż wybicie szyby w szkole przez uczniów, a to inaczej niż zniszczenie automatu telefonicznego; graffiti może być uznane za wandalizm lub sztukę w zależności od oceny dzieła. Pewne czyny mogą być społecznie sankcjonowane, albo uznane za wandalizm w zależności od oceny ich zasadności, np. niszczenie maszyn przez luddystów w XVIII-wiecznej Anglii, zniszczenia dokonane w toku rewolucji i powstań, działań wojennych, niszczenie obrazów przez ikonoklastów (niedawne zniszczenie bezcennych posągów Buddy przez talibów).
S. Cohen wyróżnił sześć typów wandalizmu ze względu na jego motywy i cel:

1. zaborczy (acquisitive) - niszczenie w celu uzyskania korzyści majątkowej, np. okradanie automatów z monet, instalacji z miedzianych kabli itp;
2. taktyczny (tactical) - zwracający uwagę na czyjeś postulaty, np. zniszczenie stołówki przez zbuntowanych więźniów, zniszczenie szyby przez bezdomnego w celu spędzenia zimy w areszcie;
3. ideologiczny (ideological) - protest o charakterze politycznym, np. namalowanie haseł w przeciw rządzącym na murach;
4. mściwy (vindictive) - mający na celu rewanż za domniemaną krzywdę, np zniszczenie przedmiotu należącego do nasyłającego policję sąsiada, zniszczenie mienia szkolnego przez niesprawiedliwie - w swoim mniemaniu - ukaranych uczniów;
5. zabawowy (play) - niszczenie dla zabawy (dominującym motywem jest nuda), np. kto zbije najwięcej lamp ulicznych;
6. złośliwy (malicious) - wyrażenie złości i frustracji np. niszczenie mienia przez kibiców po przegranym meczu.

HAZARD

Czym jest uzależnienie od hazardu?

 Uzależnienie od hazardu jest chorobą w swej istocie postępującą i chroniczną, która nigdy nie może być uleczoną, ale może być zatrzymaną. Przed dołączeniem do Anonimowych Hazardzistów wielu uzależnionych od grania myślało o sobie, że są słabymi moralnie lub po prostu, że są bezwartościowi. Koncepcją Wspólnoty AH jest twierdzenie, że uzależnieni od hazardu to ludzie bardzo chorzy, którzy mogą zatrzymać rozwój swojej choroby. Jest to możliwe, jeśli tylko dołożą wielu starań i będą stosowali się do programu 12 kroków który odniósł tak wielki sukces w odniesieniu do tysięcy innych ludzi którzy mieli ten sam co oni problem z graniem i hazardem. 

Jaka jest pierwsza rzecz, którą powinien zrobić uzależniony od hazardu?

 Hazardzista musi chcieć zaakceptować fakt, że jest w szponach postępującej choroby i musi pragnąć zdrowieć. Nasze doświadczenie mówi, że program AH zawsze zadziałał w stosunku do osoby, która pragnęła zaprzestać hazardu. Nie będzie nigdy pracować na rzecz osoby, która nie stanie twarzą w twarz z faktami odnoszącymi się do tej choroby. 

Jak możesz stwierdzić, że jesteś uzależniony od grania i hazardu?

 Tylko Wy możecie to stwierdzić. Większość osób zwraca się do Wspólnoty AH kiedy stwierdziło, że hazard już bardzo zniszczył ich życie. Stąd w ramach AH hazardzista opisywany jest jako osoba, której granie spowodowało narastające i stałe problemy w odniesieniu, do jakiejkolwiek dziedziny czy sfery życia. Wielu członków Wspólnoty AH przeszło przez przerażające doświadczenia zanim byli w stanie przyjąć pomoc. Inne osoby przeszły przez powolne łagodne pogorszenie się stanu zdrowia lub powolny upadek, po którym przyznały się do porażki.

Jak przestać grać dzięki programowi AH?

 Dokonać tego można poprzez zmianę swych cech w ramach samego siebie i uwierzyć w podstawowe koncepcje programu 12 kroków AH. Nie ma skrótów, aby uzyskać tę wiarę i dokonać zmiany. Aby zatrzymać chorobę i zdrowieć z jednego z najbardziej pokrętnych, podstępnych i przewrotnych nałogów należy dokonać starań i wysiłku by zdobyć się na UCZCIWOŚĆ, OTWARTOŚĆ i CHĘĆ do dalszego zdrowienia. Czy świadomość dlaczego graliśmy jest ważna? Jest, ale jeśli chodzi o zaprzestanie grania wielu członów Wspólnoty przestało grać bez korzyści płynących ze świadomości, dlaczego uprawiało hazard.

NARKOMANIA

NARKOMANIA - jest stanem zatrucia okresowego lub chronicznego spowodowanym powtarzającym się przyjmowaniem narkotyków w postaci naturalnej lub syntetycznej.

To pojęcie narkomanii nie objęło wszystkich stanów, związanych z używaniem środków psychoaktywnych. Dotyczy tylko użycia klasycznych narkotyków.
Obecnie w użyciu są takie pojęcia jak: "toksykomania", "farmakomania", "lekozależność". Ten ostatni termin został wprowadzony przez Komitet Ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 1968 roku dla określenia "...stanu psychicznego, a czasem fizycznego wywoływanego interakcją między żywym organizmem a lekiem charakteryzującym się reakcjami behawioralnymi i innymi, które zawsze obejmują przymus okresowego lub ciągłego przyjmowania leku w oczekiwaniu na jego efekt natury psychicznej.."
Narkomanię eksperci zdefiniowali jako "...stan okresowej lub przewlekłej intoksykacji przynoszącej szkodę osobnikowi i społeczeństwu wywołanej powtarzającym się zażywaniem leku naturalnego lub syntetycznego..".
                                              Krótka historia z życia narkomanki

Byłam już na samym dnie. Myślałam,że moje życie zawsze będzie tak wyglądać.A wszystko miało być tak pięknie.
Po studiach mieliśmy "wyrwać się" stąd i pojechać do Londynu.Pojechałam sama,a on miał do mnie dojechać po tym jak skończy pisać prace. Wynajęłam mieszkanie i zatrudniłam się jako sprzątaczka w dużym biurze. To miało być tymczasowo,do czasu aż on do mnie dojedzie.
Nie przyjechał.po prostu któregoś dnia dostałam od niego krótkiego e-maila.Zostawił mnie,zerwał.Nie mogłam w to uwierzyć.Dzwoniłam do niego,nie odbierał.Pisałam,ale żadna odpowiedz nie przyszła. Po tym zdarzeniu nie mogłam dojść do siebie.Ciągle płakałam.Nie wiedziałam co mam ze sobą począć.Zaczęłam pic.Piłam aby zapomnieć.
Tom-tak miał na imię facet,który mnie do siebie przygarnął,pomógł.A jednocześnie zrobił ze mnie narkomankę.Znalazł mnie zapitą,gdzieś na ulicy.Położył w swoim łóżku,żebym wytrzeźwiała.Często u niego przebywałam.Przywiązałam się do niego.I to był błąd.
Tom był dobrym człowiekiem,ale ćpał.Gdy go pytałam-dlaczego?Odpowiadał,że spotkało go to samo,co mnie.że chciał o niej zapomnieć.Powiedział,że ja też powinnam spróbować,to będzie mi łatwiej.
Zamieszkałam u niego.Przez cały rok braliśmy kokainę.Całe życie podporządkowałam narkotykom.Czekałam tylko aż tom wróci do domu z nową działką.I stało się tak jak mówił.Zapomniałam o nim.Zapomniałam o wszystkim.Nic mnie nie obchodziło.Stałam się wrakiem,ćpunem.
Wiedziałam,że to co robię jest złe.Chciałam przestać,ale to było silniejsze ode mnie.Aż w końcu poszłam w Wigilię do kościoła.Wyspowiadać się.Ksiądz wysłuchał mnie,powiedział ze jeszcze można mi pomóc.Dał mi kartkę z numerem do jakiegoś lekarza.Długo się zastanawiałam zanim do niego pojechałam
Wypisał mi tabletki,ale powiedział ze one mi nie pomogą na złamaną duszę,że z tym muszę poradzić sobie sama.Coś się we mnie otworzyło.Czułam,ze teraz już wszystko będzie dobrze.Tomowi też chciałam pomóc,ale on nie chciał.Dalej ćpał.
Któregoś dnia po prostu zabrałam swoje rzeczy i odeszłam.Odbiłam się od dołka,w którym się znajdowałam.Wróciłam do Polski.Zaczęłam układać sobie życie na nowo.Bez alkoholu i narkotyków.
Moje życie znowu nabrało sensu.

DIAGNOZOWANIE ALKOHOLIZMU

Diagnozowanie alkoholizmu może być trudne, ponieważ diagnoza zależy w znacznej mierze od gotowości pijącego do uczciwych odpowiedzi na szereg pytań dotyczących jego zwyczajów spożywania alkoholu. Częstym objawem alkoholizmu jest zaprzeczenie i wypieranie problemu przez alkoholika. Stare powiedzenie o alkoholizmie głosi, że to "jedyna choroba, która zaprzecza, że istnieje i jest odporna na leczenie."

Na długo zanim problemy alkoholowe zostaną diagnozowane przez specjalistę, są zwykle rozpoznawane przez najbliższe otoczenie pijącego: rodzinę i przyjaciół. Zarówno jedni, jak i drudzy mogą spróbować porozmawiać z pijącym na temat jego problemu i zachęcić go do skorzystania z fachowej pomocy. Najczęściej spotkają się rzecz jasna z oburzeniem i domową. Jest to tak powszechne zjawisko u osób chorych, że samo ich zaprzeczanie można uznać za sygnał ostrzegawczy. Pijący po prostu nie widzi, lub nie chce przyznać, że alkohol jest źródłem jego problemów.

W związku z tym przez lata opracowano wiele testów diagnostycznych, które w założeniu mają poradzić sobie ze zjawiskiem zaprzeczania i odmowy. Większość z tych testów nie zawiera bowiem żadnych bezpośrednich pytań o zwyczaje alkoholowe danej osoby. Niezależnie jednak od używanego narzędzia warto sprawdzić występowanie standardowych w alkoholizmie objawów, a są to:

- zaniedbanie codziennych obowiązków;

- spożywanie coraz większych ilości alkoholu przez dłuższy okres czasu;

- powtarzane nieudane próby zmniejszenia spożycia lub jego kontrolowania;

- spożywanie alkoholu, pomimo świadomości, że przyczynia się to do występowania trwałych lub powtarzających się problemów fizycznych lub psychicznych;

- wystąpienie objawów odstawiennych po zaprzestaniu picia (m.in. nudności, pocenie się, drżenie lub niepokój);

- pojawienie się tolerancji na alkohol (pijący potrzebuje coraz większych ilości alkoholu, aby osiągnąć ten sam poziom zatrucia).

PYTANIE:Czy jedzenie dużych posiłków przed wypiciem alkoholu pomoże zachować trzeźwość?

ODPOWIEDŹ:Picie na pełny żołądek będzie jedynie opóźniać wchłanianie alkoholu do krwi, ale nie mu w stanie zapobiec. Wcześniejsze jedzenie nie stanowi obrony przed upiciem się.

ALKOHOLIZM

Termin "alkoholizm" odnosi się do choroby zwanej także zespołem uzależnienia od alkoholu. Jest to najcięższe stadium grupy problemów alkoholowych, do której należą też pijaństwo i nadużywanie alkoholu. Problemy alkoholowe występują na różnych poziomach zaawansowania, od łagodnych do takich, które zagrażają życiu. Mimo, żealkoholizm jest najbardziej poważnym stadium, mniej ciężkie problemy alkoholowe mogą być również niebezpieczne.

Nadużywanie alkoholu zaczyna się wtedy, gdy ktoś pijąc zaczyna tracić kontrolę nad sobą, a i tak pije nadal. Nadużywanie alkoholu może prowadzić do problemów społecznych, interpersonalnych lub prawnych. Objawia się też często zaniedbywaniem rodziny i domowych obowiązków. Nadużywanie alkoholu różni się od alkoholizmu przede wszystkim brakiem fizycznego uzależnienia oraz nie występowaniem utraty kontroli, czy tolerancji na alkohol. Nadużywanie alkoholu jest definiowane jako wzorzec picia, któremu towarzyszy jedna lub więcej z następujących sytuacji w przeciągu 12 miesięcy:

- niewywiązanie się z obowiązków;

- picie w sytuacjach, które mogą być fizycznie niebezpieczne, np. podczas prowadzenia samochodu lub obsługi maszyn;

- dalsze picie pomimo trwających problemów w związkach, które są spowodowane lub pogarszane przez działanie alkoholu.

Choć nie jest to jeszcze alkoholizm, warto pamiętać, że wiele skutków nadużywania alkoholu jest również doświadczana przez alkoholików. Nadużywanie alkoholu staje się uzależnieniem od alkoholu, kiedy pijący zaczyna odczuwać ciągłe pragnienie alkoholu (co równoznaczne jest z utratą kontroli nad piciem), a także objawy odstawienia oraz zwiększonej tolerancji na alkohol tak, że musi pić więcej, aby osiągnąć ten sam efekt.

PYTANIE:Czy alkohol wpływa na kobiety inaczej niż na mężczyzn?

ODPOWIEDŹ:Tak, ponieważ kobiety bardziej niż mężczyźni odczuwają szkodliwy wpływ alkoholu nawet po wypiciu tej samej ilości i przy zbliżonej masie ciała. Dzieje się tak dlatego, że kobiece ciało zawiera proporcjonalnie mniej wody niż ciało mężczyzny.

Zdefiniowane pojęcia patologia społeczna przysparza wiele problemów. Ciężko jest, bowiem zawrzeć wszystkie uwarunkowania i cechy charakterystyczne dla tego zjawiska w sposób adekwatny i taki, by nie budził kontrowersji. Pod względem etymologicznym patologia to nauka o cierpieniu;

 greckie pathos – choroba i logos – nauka. Podejście to jednak kojarzone jest częściej z medycyną i nie uznaje się go za stosowną definicję, gdyż tworzy wiele niejasności.

 Adam Podgórecki uznawany za popularyzatora polskiej szkoły patologii, w swym ujęciu za patologię uznaje: „ten rodzaj zachowania, ten typ instytucji, ten typ funkcjonowania jakiegoś systemu społecznego, czy ten rodzaj struktury, który pozostaje w zasadniczej, niedającej się pogodzić sprzeczności ze światopoglądowymi wartościami, które w danej społeczności są akceptowane”.

Współcześnie panujące poglądy zdaje się najlepiej oddawać definicja stworzona przez J. Malca zgodnie z nią patologia społeczną jest ogół przypadków śmierci, obniżenie poziomu moralnego, pogorszenia samopoczucia i strat materialnych spowodowanych naruszeniem reguł prakseologicznych, moralnych i prawnych oraz postępowaniem autodestruktywnym.

Do patologii społecznych zaliczamy:

1. uzależnienia

       - alkoholizm

       - narkomania

       - hazard

2. przestępstwa z nienawiści - terroryzm

3. seksualne

4. dewiacje samotnicze - samobójstwo

5. wykluczenia społeczne

6. agresja

7. handel ludźmi

8. kreowanie kozła ofiarnego

9. instytucji - korupcja

10. nietypowe zachowania seksualne - homoseksualizm

Te ostatnie z pewnością budzą wiele różnych uczuć. Sprawa homoseksualizmu jest kontrowersyjna – jedni będą uważać ją za patologie, inni natomiast będą się temu sprzeciwiać. Ważne jest jedynie to, aby pamiętać o tym, że każdy ma prawo do własnego zdania…

Patologia społeczna jest zjawiskiem tak popularnym, że występuje praktycznie wszędzie a jego skala jest bardzo duża. Walka z nią powinna budzić zainteresowanie całego społeczeństwa, a każdy obywatel powinien walką z nimi, gdyż bez tego problemy będą się kumulowały, zwiększały swoja skalę i ciężko będzie uzyskać nam wizję lepszego świata.

Co to jest patologia?

Patologia społeczna - niepożądane zjawiska, które mogą wywołać negatywne skutki w rozwoju danej społeczności lub całego społeczeństwa.

Rodzaje patologii społecznej:

- patologia indywidualna,

- patologia rodziny (małej grupy społecznej),

- patologia struktur organizacyjnych.

Główne przyczyny problemów społecznych, powodujących zjawiska patologiczne:

-osłabienie więzi społecznych i związanego 

z nimi mechanizmu kontroli społecznej,

-wzrost rozpiętości między aspiracjami 

a możliwościami ich realizacji,

-ukształtowanie się w pewnych grupach 

i środowiskach norm obyczajowych sprzecznych 

ze społecznie akceptowanym systemem wartości,

-ekskluzja i marginalizacja społeczna.

Przejawy patologii indywidualnej:

-uzależnienia (narkomania, alkoholizm, lekomania),

-samobójstwa,

-przestępczość (osoby nieletnie),

-prostytucja,

-dewiacje seksualne.

Przejawy patologii rodziny:

-rozpad rodziny,

-przemoc w rodzinie,

-pozbawienie praw rodzicielskich,

-osłabienie funkcji wychowawczej rodziny,

-sieroctwo społeczne.

Przejawy patologii struktur organizacyjnych:

-biurokracja,

-korupcja, 

-bezrobocie,

-ubóstwo. 

Geneza patologii ...

Zachowania patologiczne towarzyszą człowiekowi od wieków.

Ludzie spożywali napoje alkoholowe i środki odurzające po to, aby:

-uśmierzyć przykre uczucia;

-o czymś zapomnieć;

-uwolnić się od wewnętrznych zahamowań i obaw;

-móc przeżyć odmienne stany świadomości;

-nawiązywać kontakty z innymi ludźmi;